Dertleri zevk etti Musa’nın oğlu
Tokacı saz bildi bu Çekiç Ali
Abdaldan biriydi sazına bağlı
Çaldıkça nam saldı bu Çekiç Ali
Muharrem ustaydı meslekte piri
Mevla taktir etmiş gönüller eri
Kıvraktan saz çalan ustadan biri
Saza, söze güldü bu Çekiç Ali
Fakirlikten başka geliri yoktu
Çocukluk çağında düğüne çıktı
Türküler söyleyip gözyaşı döktü
Ah ettikçe soldu bu Çekiç Ali
Ömrünü mızrapla, tele bağladı
Kendi çizgisinde çalıp söyledi
Şu yalan dünyada gönül eyledi
Düğün, dernek yeldi bu Çekiç Ali
‘Irafta Siniler’ muhabbet kattı
‘Oy Nari ’ dinleyen göbekler attı
‘Doğar yaz ayları ’ yürek dağlattı
‘Sarı Yazma’ aldı bu Çekiç Ali
Kırık havaları dinleten oydu
Yanıktan sesi de bozlağa uydu
Alçak gönüllülük değişmez huydu
Garipten bir kuldu bu Çekiç Ali
Bin dokuz yüz otuz iki yılında
Gelmişti dünyaya Kaman elinde
Kırk biri zor etti hasta halinde
Kalbi kırık öldü bu Çekiç Ali
