Sen bilmezsin hicvi
Sanırsın kendini Nef’i…
Takarlar boynuna kementi, ipi!
İnsanoğlu saklı bir gölge gibi birçok şey barındırır karanlığında. Zanneder ölüm yok bana. Ve görebilene kibir, şirkten sonra en büyük günahtır Allah katında. Durun dersin anlamazlar, susun dersin hiç anlamazlar… Yazmak hakmış gibi yazarlarda yazarlar! İmsak vakti kalkıp kargalara yoldaş olurlar. Baktıkları aynaları da boy aynası olmadığı aşikar. Bilmedikleri bir yüzyılın okları gelir saplanır bunlara. Dediğine değil duyacağına bakmak gelir mi aklına? Yergi denilince gelir akla Nef’i. Herkes bilir mi acep eserlerini ve içindeki hicivlerini?
Nef’i birkaç cümleyle babasını bile eleştiren, sözünü ve gözünü budaktan sakınmayan, Osmanlı döneminde özellikle IV. Murad zamanında kendini göstermiş Klasik Türk Edebiyatı’nın en önemli şairlerinden. Ölümü ise bir rivayete göre IV. Murad'ın, Nef'i'den bir daha hicviye yazmamasını istemesinden sonra Nef'i’nin yine sözünü tutmaması üzerine olmuştur.
Nef’i IV. Murad'ın eniştesi Bayram Paşa'yı hicvetmiştir. Vezir Bayram Paşa için yazdığı "a köpek" redifli son derece ağır şiiri onun sonunu hazırlamıştır. Bayram Paşa'nın isteği üzerine IV. Murad, Nef'i'yi idam ettirmiştir. Şair Nef'i, sarayın odunluğunda öldürüldükten sonra cesedi Sarayburnu'ndan denize atılmıştır.
Sözüm ona kimsiniz bu kadar büyük? Her yerde çıkar karşına dünyalık yaşamda ölüm. Nesin ki? Şairler, hiciv, şiir üstadının eserlerini kendine yakıştırıp iki satırlık ahkâm kesersin…
Dediğim gibi
Sen bilmezsin hicvi
Sanırsın kendini Nef’i…
Takarlar boynuna kementi, ipi!