Başka ülkelerde de siyaset bu kadar kirli mi bilemiyorum. Kimin kime ne söylediği ne kadar büyük hakaretlerle ağza alınmayacak sözler sarf ettiğinin hiçbir önemi yok!
Neden mi? Bir bakıyorsunuz yarın barışıyorlar!
Dönenlerin hangi birini sayalım ki?
Devlet Bahçeli mi dersiniz, Soylu mu, Kurtulmuş mu, Metin Feyzioğlu mu dersiniz? O kadar çok ki!
İnsanların akıllarında bazıları kalmıyor!
Pardon bu isimler unutulmaz. Sinan Oğan, Muharrem İnce? Onlara ayıp etmeyelim?
O kadar ağır sözlerden sonra insan nasıl olur da bu kadar büyük bir dönüş yapabilir? Akıl alır gibi değil.
Devlet Bahçeli demiyor muydu ekranlarda en hırçın ifadeyle:
“Seni Cumhurbaşkanı seçtirirsem namerdim…”
Cumhurbaşkanı Erdoğan da ona cevaben “Zürriyetsiz” diye hitap ediyordu.
Numan Kurtulmuş, “Harun gibi geldiniz, Karun gibi zengin oldunuz.”
Daha neler, neler…
Burada yazmaya dilim varmıyor.
Şimdi de Meral Akşener modaya uydu ve Saray’a çıktı. Cumhurbaşkanı Erdoğan’la çok samimi pozlar verdiler. Ekranlarda Erdoğan’la ilgili ne kadar sözler söylüyordu Akşener. Hakaret yoktu ama çok kararlı sözlerdi. Ama Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Akşener’e söyledikleri yenilir yutulur değildi.
Bu kadar ağır hakaretlerden sonra insanlar nasıl bir araya gelip, birbirlerinin yüzüne bakabiliyorlar aklım almıyor. Geçmişte söylediklerinizi dinleyince hiç mi utanmıyorsunuz.
Bu durumda insanın aklına tek şey geliyor, kişisel çıkar ve menfaat!
Alın size birkaç örnek:
Süleyman Soylu, hakaretlerinin ödülünü bakan ve milletvekili olarak aldı.
Numan Kurtulmuş, bakan, milletvekili ve Meclis Başkanı.
Devlet Bahçeli, resmi olmasa da hükümet ortağı!
Metin Feyzioğlu, Büyükelçi…
Sinan Oğan’ın mal varlığındaki artış iddialarını hiç yazmaya gerek görmüyorum.
Hatırlarsanız o da Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ikinci turda çark etmişti.
Meral Akşener için ortaya atılan iddialar ise oğluna Büyükçilik, kendisine Cumhurbaşkanlığı Yardımcılığı!..
Ne kadar doğru bilemiyorum ama “ateş olmayan yerden duman tütmez”.
Demek ki Akşener, Altılı Masa’yı boşuna terk etmedi?
Taa o zamanlar bir bağ kurulmuş gibi. Akşener o hamleyi yapmasa büyük olasılıkla Kılıçdaroğlu Cumhurbaşkanı olabilecekti. Anlaşılmaz bir tutumla masayı terk etti, sonra çark et, geri dön. Sonuçta Altılı Masa’ya güven sarsıldı ve ipi Erdoğan göğüsledi.
Şu geldiğimiz noktaya bakar mısınız?
Meral Akşener’in söylemlerini de hatırlayalım mı?
Neyse ayıp olmasın!
Demek ki ülkemizde siyaset kişisel menfaat için yapılıyor. Ülkeye hizmet söylemi sadece masal. Bunu her zaman söylüyorum. Siyaset meslek haline dönüştü.
YENİ MENAJER!
Son aldığımız duyumlara göre Kırşehirspor iki yıllık sözleşmesi biten polis menajeri bırakmış, yeni birisiyle anlaşmak üzereymiş.
Düşünülen yeni menajer diyormuş ki, “50 milyon lira harcayın; sizi tekrar 2. Lig’e çıkartayım!”
Yahu arkadaş sen teknik direktör müsün, futbolcu menajeri misin? Yani anlayacağınız gürbüz gibi bir menajerimiz olmak üzere!
***
Bir de şöyle bir şey geldi kulağıma Kırşehirli teknik adamlarla ilgili…
Bunlardan birinin ben olduğumu düşünüyorum. Peşinen söyleyeyim benim hiçbir görev beklentim yok. Benim tek bir beklentim var. O da Kırşehirli genç, pırıl pırıl çocukların yeşil-beyazlı formaya kavuşturulması, yani altyapı önem verilmesi.
Kulağıma gelenlere göre, birileri demiş ki, “Onların profesyonel camiada çevreleri yok! Profesyonel futbol piyasasından uzaklar!”
Komedi gibi!...
Varsayın ki öyle!
Sizin profesyonel futbol piyasasını çok iyi bildiğinizi gözlemliyoruz!
Nasıl mı?
Piyasayı, futbolcuları o kadar çok izliyorsunuz ki bu yüzden sadece tek bir menajerle çalışıp, onun önerdiği sporcuları alıyorsunuz!
Hiç kendinizin izleyip aldığı bir tane futbolcu varsa örnek gösterin.
Dediğiniz gibi profesyonel futbol piyasasını sizin yaptığınız gibi bir menajer bulup çözeriz işi!
Şunu da belirteyim. Bu bir rica. Lütfen biz Kırşehirli futbol adamlarının bu ayıbını bir daha söylemeyin! Utanıyoruz!
Ve şunu da bilmenizde yarar var. Biz Kırşehirlilerin böyle bir beklentisi yok. Benim bildiklerim dışında talip olan varsa onlara da hayırlı olsun. Sonuna kadar desteklerim.
Sevgiyle kalın!..
