Bugün bayram ama ben de o heyecan hiç yok. Çünkü adına uygun hiç bir iz göremiyorum.
Bizim evde aylar önce bayram heyecanı başlardı. Babam kurban araştırmalarına başlar. Bize bayramlıklar da bakılır. Ayakkabı,entare diktirmek için mevsime göre basma ya da pazen kumaş alınır, bir terziye verilir. Bizim de terzi kapısı bekleme işimiz de başlardı.
Babam gide gele kurbanımızı almaya karar verir. Kutban eve geldikten sonra kardeşlerimle bu kurban benim kavgası başlardı. Kurbanın önüne birimiz ot, birimiz su götürürdük. Zavallı hayvancık başına ne geleceğini bilmeden bakardı bize. Bunlar güzeldi ama gece sabaha kadar bağırır dururdu. Ben de neden ağlıyor diye yorganın altında üzülür düm.
Elbiselerimiz dikilir, kahvemiz, misafir şekerlerimiz alınır ve şeker tabağına konur. Kolonyamız doldurulur. Evin içi bayrama hazrdır ama hala kurbanımız kesilmeden bayram da başlamaz.
Bayram geldi. Kaç gündür paylaşamadığımız kurbanımız kesilecek . Ben şimdi de kaçacak delik arıyorum. Çünkü korkuyorum. Evimizin arkasında küçük bir bahçemiz var, oraya saklanıyorum. Kesilen kurbanımızı annemle babam doğrarlar ve tandırda kavururlar. Biz de öyle yapardık. Bir kısmını kurban kesmeyenlere verilir.
Şimdi sabah bayram. Bu yıl kurban da alamadım ki bir heyecanım olsa, zaten ülkenin durumu da bayram yapmaya uygun değil. Tekrar güzel bir bayram görebilecek miyim bilmiyorum. Sağlık olsun. Sağlık olsun derken canım arkadaşlarım, en güzel bayramları birlikte yaşayalım.
Hepinize sağlıklı, huzurlu, güzel günler, çok güzel heyecanlı bayramlar görelim. Saygı ve sevgilerimle.
