Motorlu taşıtların bulunmadığı zamanlarda insanlarımız atlar ve öküzlerden yararlanırlardı. Bu hayvanlarla tarlalar sürülür, biçilmiş olan ekinlerin sapları sallara ve kağnılara yüklenerek harman yerine getirilirdi.
Bazı hayvanların huylu olduğu sonradan anlaşılır, çift tırnaklı olanlar kesilerek etinden faydalanılır, tek tırnaklı olanlar götürülerek evden uzaklaştırılır Pazarlarda satılırdı.
Nam-ı değer Omar Çavuşun bir çift atı vardı ki, ahırda saman döküleceği sırada, ya kafası ile vurur, ya da çifte atarak bakıcıları uzaklaştırırdı.
"Dalından şüphe ettiğin ağacın gölgesinde soluklanmayacaksın."
Omar Çavuş bu huysuz atları elden çıkarmaya karar verdi. Verdi amma vatandaşa nasıl anlatacaktı ? Birini bulmalıydı?!
Günlerce uyumadı. Atları satarken iyi hünerleri, çalışkanlıklarını anlatacak bir at cambazı insan bulmalıydı. Günlerce düşündükten sonra bu işte gayet hünerli olan Topal Osman aklına geldi.
Topal Osman düzenbazlıktan namlı, gayet dilbaz, insanların sakalına göre tarak vuran bir adamdı.
"Boş bir kafa, şeytanın çalışma odasıdır."
Topal Osman'ın kafası şeytanlığa çalışırdı. İç yüzünü bilmediğin kimseyle dost olmaya kalkışmamalı. İnsan ateşe benzer, ne çok uzak olacaksın, ne de çok yakın.
Omar Çavuş kimseyi bulamadı. Ancak atları bu hilekar ve düzenbaz adam sayesinde satabilirdi. Omar çavuş her ne kadar Topal Osman'ın fikir ve düşüncelerini kabul etmiyorsa da atların gazabına uğradığından Topal Osman'ın söylediklerine boyun kesti.
Huylu atları arabaya koşup, uzak köylere satmaya gittiler. Araba yeni her tarafı süslü, atların boyunlarında birer zil, sırtlarında çok güzel koşumları vardı.
Köylerinden iki saat uzaklıkta bir köye vardılar ve misafir oldular. Atlar o kadar süslü, at arabası baktıkça güzel gözüküyordu.
Topal Osman başladı atları övmeye !
Mevlana der ki ;
"Dostluk illa; yan yana, diz dize olmak değildir.
Asıl can cana, kalp kalbe olmaktır."
Topal Osman'ın atları övmesi orada bulunan insanların iştihasını kabartmıştı. Atları alırlarsa, güzel arabayı da bedava vereceklerdi. Amaç atlar elden çıksın.
Başlarında yem torbası takılı atlar torbadaki yiyecekleri yerken oldukça uslu, gelen insanlara karşı da adeta gülümser gibi bakıyorlardı.
Atları köylülere verecekler, karşılığında seksen koyun alacaklardı. Atları köylülere verdiler. Acele ederek köyde bulunan taşımacılık yapan bir arabaya koyunları yüklediler hiç arkalarına bile bakmadan asfalt yoldan değil, tozlu yollardan kendi köylerine doğru hızla gitmeye başladılar.
Hastalıklı koyunları atların sahibine yıktığını düşünen adam bel kıvırarak göbek oyunu oynuyordu. Atlar yemini bitirmiş mi diye ahıra vardı. Bir de ne görsün? Atlar kudurmuş gibi çifteleşiyorlar, ahırda bulunan bir kaç buzağıyı telef etmişler ve birbirlerini ısırarak kimseyi yanlarına koymuyorlardı.
"En zalim insan birinin zayıf noktasını kullanan insandır."
Adamlar atların huylu olduğunu anlamışlardı ama Omar çavuş ve Topal Osman çoktan sırra kadem basmışlardı.
Topal Osman atların karşılığında alınan koyunların bir kısmını kendi hesabına geçirdi. Bu hilekarlığının ve düzenbazlığının bedeli idi. Topal Osman koyunların iyilerini seçmiş, hastalıklı koyunları ise Omar Çavuş'a bırakmıştı.
"Kaypak insanlarla yola çıkılmaz. Yolu da satar, yolcuyu da satar."
At cambazı Topal Osman hem atın sahibini, hemde koyunların sahibini satmıştı.
Malcolmx der ki; "Bütün uyuyanları uyandırmaya bir tek uyanık yeter."
Uyanık Topal Osman hem atın sahibini, hem de koyunların sahibini dalavere, ağız kavafı ile kandırmış bu uyanık adam her iki tarafından ocağına incir dikmişti.
Böyle sevgili dostlarım!
"Yol arkadaşını iyi seçmeli insan; seçemeyenlerin çoğu, yol yorgunu."
Vefa olmayınca arkadaşlığın karşılığı olmayınca da aşkın bir hayrı olmaz. İlk önce oyunun kurallarını öğreneceksin, sonra da herkesten iyi oynamayı. Tıpkı Topal Osman'ın oynadığı gibi.
Allah yuvalarınızdan huzuru, sofralarınızdan bereketi, yüreklerinizden sevgiyi eksik etmesin. Kötü ve sahtekar dostların şer ve gazabından korusun.
Aklınızdan geçen gönlünüze eş olsun. En kalbi saygı, hürmet, sevgi ve muhabbetlerimle efendim.
