Bir aya yakın doğduğum Ozanlar diyarı,  has insanlar diyarı, has güllerin diyarı,  has gönüllerin diyarı Kırşehir'deyim.

Gerçi anıların en önemli miras olduğu, zamanla anlaşılıyormuş!?

Çocukluğumun, gençliğimin güzellikleri artık olması gerektiği yerde değil ve olacak gibi görünmüyor.

Anadolu irfanı, cehaletin karanlığında uyuya kalmış ruh sefaleti yaşanıyor.

Sokaklarında müziğinin sesi, gönül alıcı sözcüklerin yeri, anlaşılmayan kabalık ve kalabalıklara dönüşmüş.

Bize öğretilenler, peşinden koştuğumuz sevgiler, uğruna öldüğümüz ölümler velhasıl yaşadığımız hayatlar olması gerektiği gibi değiller.

Dostlar, dostluk ateşi ferini kaybetmiş. Her an bir rüzgâr esmesine ve sebepsiz savrulmayı bekliyor.

Derin bir hayal kırıklığı ve kahırla dolu bu satırlar yazarken; kendime sadece şu soruyu sordum.

Nerede peki bu Anadolu irfanı?

Yani demem şu ki; Paulo Coelho'nun belirttiği dostluk ateşi sönmüş. Buzul devrine evriliyor dostluklar ve her güzellik donuklaşmış, eski içimizi ısıtan duygular soğumuş...

Buyurun okuyalım:

"Para sıkıntısı çeken bir adam, patronundan yardım ister. Patron ise onunla iddialaşır: eğer bir dağ başında bütün bir gece tek başına kalabilirse büyük bir ikramiye alacaktır. Yok başaramazsa o zaman patrona bedava çalışacaktır. Dükkândan çıkarken dışarıda buz gibi bir rüzgâr estiğini görür. İçine bir korku düşer ve iddiaya girmekle bir delilik yapmadığından emin olmak için en iyi arkadaşı Aydi’ye akıl danışmaya karar verir.

Aydi biraz düşündükten sonra cevap verir:

“Sana yardım edeceğim. Yarın sabah dağın tepesine çıkınca hep ileriye bak. Ben komşu dağda senin için harlı bir ateş yakıp bütün gece bekleyeceğim. Ateşi seyret, arkadaşlığımızı düşün, için ısınsın. Sen istediğini elde edeceksin, sonra benim de senden bir isteğim olacak.”

İşçi iddiayı kazanır, parasını alır ve sonra arkadaşının evine gider: “Benden bir şey isteyecektin.”

Aydi karşılık verir: “Evet, ama derdim para değil. Söz vereceksin, eğer günün birinde hayatımda buz gibi bir rüzgar eserse sen de benim için dostluk ateşini yakacaksın!..”

Sevgi ve saygılarımla.