Kış aylarının fırtınalı direnişinde değil.
Fukaralıktan, hayınından.
Yosunlu dişleriyle milliyetçiliği, devletçiliği, cumhuriyetçiliği höykürürenlerin dudaklarında üşüyor ülkem, beş parasızlıktan.
Kaç kez secdeye götürdüler.
Tekbir sesleriyle yürüdüler göğüs kafesinden.
Yaktılar, yıktılar, vurdular.
Tarihin kadranı ne zamana ayaza varsa
Ankara'nın işkence kokan avlularında idamlar kurdular.
Suikastlar, cinayetler, hayatı dar edilen mezhepler.
Ve tarih hiç doymadan yürüdü bugüne;
Ali'leri, Ethem'leri alıncaya dek koynundan ülkemin.
Sonra fabrikalar düştü bir bir.
Devleti devlet yapan, ayakta tutan KİT'ler
Tekeller, tekstiller, limanlar.
Verildi bir bir, İsrail'e, Fransa'ya, Katar'a…
Tahılı, ambarı, arsası, katı ne varsa.
Bir ülke iliklerinden çığlıklarla koparılarak.
Duyan olmadı.
Milliyetçisi, cumhuriyetçisi, dincisi.
Belde silah, meyhanede vatan, hocada cennet tüm kurtaran.
Atatürk'ün vatanını alıp vicdanına koyan olmadı.
Açıldık, saçıldık.
Akillerin aklına kandık.
Kürt sorunu var gibi PKK'ya.
Türban sorunu var gibi cemaate yamandık.
4 fikirsiz aydına, 5 kuruşa satılmış yazara.
Makamı vatanından tatlı gelen;
2 zübük müdüre, başkana, politikacıya kaldık.
Üşüyor ülkem, kimsesiz.
Bütün hücreleri kuşatılmış.
Tarımı güneşe küsmüş, dağları gökyüzüne.
Kadını hürriyete, işçisi geleceğe.
Görmüyor musun?
Çeşit çeşitler şimdi, ama birlikteler.
İki kabile topluluğu gibi, ittifak içindeler.
Ülke acıların eleğinden geçerken, gözlerini kapayan sizinkiler, taraf olduklarınız.
Göz göre göre yitip giderken bir toplum,
Ağızları kulaklarında.
Kürsüleri, lobileri.
Vicdanınıza gururla sığdırdığınız ittifaklarınız.
Alkışladıklarınız.
Öğretmenim neylesin?
Doktorum, polisim, canını yurduna duvar eden askerim?
Neylesin üniversiteli gençler?
Ağlayan ana, utanan baba?
Umudunu politikanıza dönmüş, işsiz neylesin? Mazlum neylesin?
Güneşin yüzüne, denizin kıyısına.
Evinde, yurdunda sevginin eşiğinde.
Cinnetin kol gezdiği bu dönemde, insan aşkı neylesin?
Tutulmuşsa köşe başları sermayenin.
Talan edilmişse ömrü bir halkın.
Fukaralık bir veba gibi düşmüşse payına.
Bu halk, sizi neylesin?
Vicdanınızı neylesin?
Baharınızı neylesin?
Kürtçülüğü neylesin?
Türkçülüğü neylesin?
Çocukların ki ayakları çıplak.
Türbanı neylesin?
Cenneti neylesin?
Halkı halk görüp almadığınız masalarınızı neylesin?
Üşüyor ülkem.
Mustafa Kemal Atatürk bizi affeylesin!
Susana, oynayana.
Vatanından, halkından çok kasasına bakana.
Ne deyim.
Diye diye bıktım.
Utandım.
Çatladım.
Allah sizi ıslah eylesin!
Utanmaza Deniz KILIÇ saygı duymasında neylesin?
