Beklenen kar sonunda yağdı.
Şehrimiz bembeyaz bir örtüyle kaplandı. Kar taneleri ak güvercinler gibi gökyüzünde uçuşurken yüzlerde gülücükler açtı. Gönüller coştu, dillerden şükür nidaları yükseldi.
Ocak ayı çıkıyordu ve toprak henüz karla buluşmamıştı. Kuraklık insanları kara kara düşündürüyordu. Çiftçiler sıcak giden havalara, çillenmemiş tohumlara bakarak yas tutuyordu. "Allah'ım gökten indir yerden bitir, sen bizi kıtlıktan, darlıktan koru..." diye dualar ediyordu. Ve sonunda Rabbim rahmetini sağanak sağanak yağdırdı.
Ölümden gayri her derde bir çözüm bulunurdu belki...
Ama kuraklık... Kuraklık başka şeylere benzemezdi. Kuraklık kıtlık demekti.Toprağa atılan tohumlar suyla hayat bulurdu. O yüzden su olmazsa yaşam da olmazdı.
Kar taneleri süzüldü yedi kat semadan. İs tutmuş kalplere sevgi pıtırcıkları yağdı. Sevmeyi sevilmeyi hatırlattı. Bağışlamanın yüceliğini... Affetmenin ululuğunu bir kez daha duyurdu.
Sevgi... En çok ihtiyaç duyduğumuz duygu... Toprak suyla, hayat sevgiyle hayat bulurdu. O yüzden sevgi olmazsa olmazdı. Sevgi bahar yağmuruydu... Sevgi kar taneleriydi. Sevgi kış... Hayır hayır kış değil... Sevgi kara kışta açan bir kardelen.
İnsanlar, kar tanelerine benzerdi. Kar taneleri birbirinin tıpkısı aynısı gibi görünür ama hiçbiri birbirine benzemez. Tıpkı bizim gibi. Tane olarak bakarsak küçük bir su damlası... Ama birlikte olduklarında bir çığ kütlesi... Bir nehir... Bir ırmak... Tek başına bir hiç, birlikte ise bir umman. Soğuk olarak bilinir oysa toprağı sıcak tutar. Buz olarak görürüz oysa sudur.
Zıtlıklar üzerine kurulmuştur dünya. Zıtlıklar... Kabullenmesi zor... Ama imkansız değil. Varlık içinde yokluğu, yokluk içinde varlığı görmek... Güneşin büyüleyici ışığını görmek için gecenin karanlığında kalmak...
Recep ayında... Bu mübarek günlerde gelin sevgi penceresinden bakalım hayata... Kirin, pasın üstünü kar taneleri gibi örtelim. Nefsimizi durultalım... Ruhumuzu berraklaştıralım... İçimizdeki kin, nefret, haset, fesat gibi duyguları kurutalım. Bir su damlası gibi saf olalım. Kar olalım... KARDEŞ OLALIM...
Ya toprak ol
Ya da su
Sakın ateş olma
