Saçlar, dişler dökülür
Sonra beli bükülür
Can bedenden çekilir
Tadınca yaşlılığı
Gözler puslanır görmez
Akıl yerinde durmaz
Kulaklar sesi dermez
Tadınca yaşlılığı
Şaşar haftayı, ayı
Boşalır çene yayı
Bilmez akraba, beyi
Tadınca yaşlılığı
Dizlere çöker sızı
Bilemez çoğu, azı
Toprağı süzer gözü
Tadınca yaşlılığı
Yaşamdan heves almaz
Damakta tadı bilmez
İnkardan yüzü gülmez
Tadınca yaşlılığı
Baston, kulaklık yükü
Gözlüğün kırık teki
Kaptığı huylar ne ki
Tadınca yaşlılığı
Eve vakitsiz gelir
Her şeye kusur bulur
Toruna kukla olur
Tadınca yaşlılığı
Hazan düşer bağrına
Neler gitmez ağrına
Kimse bakmaz çağrına
Tadınca yaşlılığı
Elin, yüzün kırışır
Ağrın, sızın barışır
Doktor, ilaç yarışır
Tadınca yaşlılığı
Ölünce eşin, devren
Gün, gün boşalır çevren
Daralır koca evren
Tadınca yaşlılığı
