Muharrem ustanın oğlundan biri
Ne yapsın garibim daraldı yeri
Gitti İstanbul'a dönmedi geri
Sazının ustası Neşet Ertaş'ım
İstanbul büyüktü onu da yuttu
Babanın sözünü her daim tuttu
Memleket hasreti boynunu büktü
Garibim bülbülüm Neşet Ertaş'ım
Garibim diyerek çaldı sazını
Hiç kimseye eylemedi nazını
Hastalıkla geçirmişti yazını
O büyük ozanım Neşet Ertaş'ım
Benliğini kaybetmedi özünden
Söz verip de hiç dönmedi sözünden
Leyla diye yaşlar döktü gözünden
Zamanın yunusu Neşet Ertaş'ım
Bir kara haberin düştü dillere
Sakın koymayalım gurbet ellere
Bülbül gibi hep ağladı güllere
Sevda çöllerinde Neşet Ertaş'ım
İsa Erdoğan'ım ağlayıp durma
Gidenler gelmiyor kendini yorma
Uzak yoldan geldim halimi sorma
Büyüğüm üstadım Neşet Ertaş'ım
