GÜN GEÇERKEN PENCEREMDEN
On dokuzuncu kattan bakıyorum sokağa.
Almış başını gidiyor kurbağalı dere,
Bazen coşarak Kadıköy'e
Alım-Satım hengamesi Salı pazarında.
Mihri can soğukları telaşımı;
Hepsinin canı tez, korna sesleri,
Pamuk açmış ağızları
Çoktan çatlamış sabır taşları.
Allı, morlu Balat'ın evleri yanak yanağa.
Cadde bostanda insanlar tümden güneşe sevdalı
Yarım ada, Maltepe üzerinden
Kayıyor gün yorgunu aydınlık,
Kızıllığı çöküyor denize güneşin
Bulutlar gri yumak, yumak.
Marmaray'da yorgun, insan bedenleri.
Yaşlılık, çocuğun oyun bozumu hali
Gemiler Ahır kapı önünde yoklamada.
Geçer Kızkulesi'ne eğilerek,
El sallar Ayasofya’ya Galata Kulesine
Saygı durur Dolmabahçe'ye.
Balta Limanında bir şehir selamı
İstinye'de mola vermez.
Akar gider Yeniköy üzerinden
Sarıyer'de denizin gerdanını yalıyarak
Şirince'ye, Karadeniz'e
Yağmurlu bir günde,
Yedi tepesi yok olmuş,
Camdan mahpushane rezidanslı şehirde,
Bıraktım, gonca güllerimi,
Sen, dünyaya emanet güllerim sana.
Eyyyy;
İSTANBUL
A.OSMAN ODUNCU
