Belediye Başkanı Selahattin Ekicioğlu’nun 84 yaşındaki babası Aziz Ekicioğlu’nun geçtiğimiz Pazar günü Kortulu köyündeki bahçesinde ceviz ağacından düşerek ağır yaralanmasından sonra herkes gibi bende üzüntüyle “Yaşlı adam ağaca çıkar mı” diye üzüntülerimi belirtmiştim.
Ancak sonradan anladım ki yanılmışım.
Okuduğum bir kitapta, “İnsanın doğayı, ağacı sevmesi, koruması, bakması, büyütmesi, onun meyvelerinden yararlanması kadar doğal ne olabilir” diye yazıyordu.
Ben babamdan bilirim, insanlar yaşlanınca böyle oluyor. Babamda öyleydi. Ağaç diker, sular, budar, bakar, meyve vermeye başlayınca da sevinçle övünürdü.
Zira çocukları, torunları, tadına bakmışlardı ya…
Şimdi Başkan Selahattin Ekicioğlu’nun babasının yurt sevgisini, doğa sevgisini, ağaç sevgisini, ağaç yetiştirmesinin, meyve vermesinden sonra çocuklarının, torunlarının, eşinin, dostunun yemesinden duyduğu mutluluğu nasıl tartışabiliriz ki.
İnsan olmak böyle bir şey işte…
Doğayı, toprağı, ağacı seveceksiniz. Özgürlüğü yudum yudum tadacaksınız. Yetiştirdiğiniz ağaçlardan evlatları, torunları, yakınları, gelip geçenler tadıp yiyecekler.
Eğer bütün bunlar oluşmuşsa Aziz Ekicioğlu’nun duyduğu mutluluğu, keyfi zevki kim engelleyebilir ki?
Ey koca Aziz Ağa sana acil şifalar diliyorum. Bir an önce kalk, cevizleri bir kez daha seyret. Ama bir daha çıkmayı deneme olur mu? *ŞEVKET GÜNER
