Yukarıdaki anılarda kalan tarihi fotoğraf Türk siyasetinde özlediğimiz tablolardan birisi değil mi?
Bu ülkeye Milletvekili olarak, Başbakan olarak, Cumhurbaşkanı olarak hizmet etmiş bir köylü çocuğu olan rahmetli Süleyman Demirel, kurduğu Adalet Partisi ve Doğru Yol Partisi ile bu ülkeye ne büyük eserler kazandırmış bir siyasetçimizdi.
Süleyman Demirel ile gerek Başbakan, gerekse Cumhurbaşkanı iken birkaç kez birlikte olmuş, onun ne babacan ve ne büyük insan olduğunu daha iyi anlamıştım.
Demirel’i ilk kez 31 Ocak 1977 tarihinde yakından görmüş, Kırşehir’e gelip, Petlas Lastik Fabrikası’nın temelini attığında yanında bulunmuştum.
Bugün o Demirel’in temelini attığı Petlas özelleştirilmiş olsa da Kırşehir’de 4 bine yakın insana iş ve aş veriyor, Kırşehir ve ülkemiz ekonomisine büyük katkılar sunuyor.
Yine bir keresinde de eski Valimiz, devlet adamı, büyük Atatürkçü İrfan Kurucu’nun başkanlığında oluşturulan ve benim de içinde olduğum bir heyetin Kırşehir’e kazandırdığı bugünkü Cacabey Meydanı’ndaki at üzerindeki Atatürk Heykeli’nin açılışında birlikte olmuştuk sayın Demirel’le…
Süleyman Demirel’i son kez Ahilik Vakfı yöneticileriyle birlikte Çankaya Köşkü’nde ziyaret etmiş ve burada Ahilik Kaftanı giydirmiştik.
Ne büyük, ne mükemmel, ne baba adamdı Demirel…
Demirel vefatının ardından doğduğu köyü olan Isparta’nın İslâmköyü’ne kaç kez gittim, anıt mezarını ziyaret ettim, sayısını bilmiyorum.
Ya onun siyasi rakibi Türkiye’nin “Karaoğlan”ı Bülent Ecevit.
Ecevit’le de birlikte çeşitli toplantılarda ve Kırşehir ziyaretlerinde birlikte olmuştuk.
Ecevit de Demirel gibi çok nazik, kibar ve kültürlü bir insandı.
İkisi de Türk siyasetinde birbirlerinin hep rakipleri oldular, birbirlerini eleştirdiler, yerden yere vurdular. Ama birbirlerine hakaret etmediler, mahkemelik olmadılar.
İkisi de bu dünyadan göçüp gittiler.
Her ikisini de rahmetle, minnetle, şükranla anıyoruz.
Ruhları şad, mekânları cennet olsun…
*ŞEVKET GÜNER
